1 « خبر باطل را انتشار مده، و با شریران همداستان مشو، كه شهادت دروغ دهی.
2 « پیروی بسیاری برای عمل بد مكن؛ و در مرافعه، محضِ متابعتِ كثیری، سخنی برای انحراف حق مگو.
3 و در مرافعۀ فقیر نیز طرفداری او منما.
4 « اگر گاو یا الاغ دشمن خود را یافتی كه گم شده باشد، البته آن را نزد او باز بیاور.
5 اگر الاغ دشمن خود را زیر بارش خوابیده یافتی، و از گشادن او روگردان هستی، البته آن را همراه او باید بگشایی.
6 « حق فقیر خود را در دعوی او منحرف مساز.
7 از امر دروغ اجتناب نما و بی‌گناه و صالح را به قتل مرسان زیرا كه ظالم را عادل نخواهم شمرد.
8 « و رشوت مخور زیرا كه رشوت بینایان را كور می‌كند و سخن صدّیقان را كج می‌سازد.
9 « و بر شخص غریب ظلم منما زیرا كه از دل غریبان خبر دارید، چونكه در زمین مصر غریب بودید.
10 « و شش سال مزرعۀ خود را بكار و محصولش را جمع كن،
11 لیكن در هفتمین آن را بگذار و ترك كن تا فقیران قوم تو از آن بخورند و آنچه از ایشان باقی ماند، حیوانات صحرا بخورند. همچنین با تاكستان و درختان زیتون خود عمل نما.
12 « شش روز به شغل خود بپرداز و در روز هفتمین آرام كن تا گاوت و الاغت آرام گیرند و پسر كنیزت و مهمانت استراحت كنند.
13 « و آنچه را به شما گفته‌ام، نگاه دارید و نام خدایان غیر را ذكر مكنید، از زبانت شنیده نشود.
14 « در هر سال سه مرتبه عید برای من نگاه دار.
15 عید فطیر را نگاه دار، و چنانكه تو را امر فرموده‌ام، هفت روز نان فطیر بخور در زمان معین در ماه اَبیب، زیرا كه در آن از مصر بیرون آمدی. و هیچ كس به حضور من تهی دست حاضر نشود.
16 و عید حصاد نوبر غلات خود را كه در مزرعه كاشته‌ای، و عید جمع را در آخر سال وقتی كه حاصل خود را از صحرا جمع كرده‌ای.
17 در هر سال سه مرتبه همۀ ذكورانت به حضور خداوند یهوه حاضر شوند.
18 « خون قربانی مرا با نان خمیرمایه‌دار مگذران و پیه عید من تا صبح باقی نماند.
19 « نوبر نخستین زمین خود را به خانۀ یهوه‌خدای خود بیاور؛«و بزغاله را در شیر مادرش مپز.
20 « اینك من فرشته‌ای پیش روی تو می‌فرستم تا تو را در راه محافظت نموده، بدان مكانی كه مهیا كرده‌ام برساند.
21 از او با حذر باش و آواز او را بشنو و از او تَمَرُّد منما زیرا گناهان شما را نخواهد آمرزید، چونكه نام من در اوست.
22 و اگر قول او را شنیدی و به آنچه گفته‌ام عمل نمودی، هرآینه دشمن دشمنانت و مخالف مخالفانت خواهم بود،
23 زیرا فرشتۀ من پیش روی تو می‌رود و تو را به اَموریان و حتیان و فرزیان و كنعانیان و حویان و یبوسیان خواهد رسانید و ایشان را هلاك خواهم ساخت.
24 خدایان ایشان را سجده منما و آنها را عبادت مكن و موافق كارهای ایشان مكن، البته آنها را منهدم ساز و بتهای ایشان را بشكن.
25 و یهوه، خدای خود را عبادت نمایید تا نان و آب تو را بركت دهد و بیماری را از میان تو دور خواهم كرد،
26 و در زمینت سقط كننده و نازاد نخواهد بود و شمارۀ روزهایت را تمام خواهم كرد.
27 و خوف خود را پیش روی تو خواهم فرستاد و هر قومی را كه بدیشان برسی متحیر خواهم ساخت و جمیع دشمنانت را پیش تو روگردان خواهم ساخت.
28 و زنبورها پیش روی تو خواهم فرستاد تا حویان و كنعانیان و حتیان را از حضورت برانند.
29 ایشان را در یك سال از حضور تو نخواهم راند، مبادا زمین ویران گردد و حیوانات صحرا بر تو زیاده شوند.
30 ایشان را از پیش روی تو به تدریج خواهم راند تا كثیر شوی و زمین را متصرف گردی.
31 و حدود تو را از بحر قلزم تا بحر فلسطین، و از صحرا تا نهر فرات قرار دهم زیرا ساكنان آن زمین را بدست شما خواهم سپرد و ایشان را از پیش روی خود خواهی راند.
32 با ایشان و با خدایان ایشان عهد مبند.
33 در زمین تو ساكن نشوند، مبادا تو را بر من عاصی گردانند و خدایان ایشان را عبادت كنی و دامی برای تو باشد.»
