‹
›
فصل 6
1 بیایید نزد خداوند بازگشت نماییم زیرا كه او دریده است و ما را شفا خواهد داد؛ او زده است و ما را شكسته‌بندی خواهد نمود.
2 بعد از دو روز ما را زنده خواهد كرد. در روز سوّم ما را خواهد برخیزانید و در حضور او زیست خواهیم نمود.
3 پس خداوند را بشناسیم و به جدّ و جهد معرفت او را تعاقب نماییم. طلوع او مثل فجرْ یقین است و بر ما مثل باران و مانند باران آخر كه زمین را سیراب می‌كند خواهد آمد.
4 ای افرایم با تو چه كنم؟ ای یهودا با تو چه كنم؟ زیرا نیكویی تو مثل ابرهای صبح و مانندشبنم است كه بزودی می‌گذرد.
5 بنابراین من ایشان را بوسیله انبیا قطع نمودم و به سخنان دهان خود ایشان را كُشتم و داوری من مثل نور ساطع می‌شود.
6 زیرا كه رحمت را پسند كردم و نه قربانی را، و معرفت خدا را بیشتر از قربانی‌های سوختنی.
7 اما ایشان مثل آدم از عهد تجاوز نمودند و درآنجا به من خیانت ورزیدند.
8 جلعاد شهر گناهكاران و خون‌آلود است.
9 و چنانكه رهزنان برای مردم در كمین می‌باشند، همچنان جمعیت كاهنان در راه شكیم می‌كُشند زیرا كه ایشان مرتكب قباحت شده‌اند.
10 در خاندان اسرائیل عملی هولناك دیدم: افرایم در آنجا مرتكب زنا شده، اسرائیل خویشتن را نجس ساخته است.
11 و برای تو نیز ای یهودا حصادی معین شده است هنگامی كه اسیری قوم خود را خواهم برگردانید.