1 و خداوند موسی را خطاب كرده، گفت:
2 « بنی‌اسرائیل را خطاب كرده، به ایشان بگو: چون به زمین سكونت خود كه من آن را به شما می‌دهم داخل شوید،
3 و می‌خواهید هدیۀ آتشین برای خداوند بگذرانید، چه قربانی سوختنی و چه ذبیحۀ وفای نذر، یا برای نافله یا در عیدهای خود، برای گذرانیدن هدیۀ خوشبو بجهت خداوند ، خواه از رمه و خواه از گله،
4 آنگاه كسی كه هدیۀ خود را می‌گذراند، برای هدیۀ آردی یك عشر ایفۀ آرد نرم مخلوط شده با یك ربع هین روغن بجهت خداوند بگذراند.
5 و برای هدیۀ ریختنی یك ربع هین شراب با قربانی سوختنی یا برای ذبیحه بجهت هر بره حاضركن.
6 « یا بجهت قوچ برای هدیۀ آردی دو عشر ایفۀ آرد نرم مخلوط شده با یك ثلث هینِ روغن حاضركن.
7 و بجهت هدیۀ ریختنی یك ثلث هین شراب برای خوشبویی بجهت خداوند حاضركن.
8 « و چون گاوی برای قربانی سوختنی یا ذبیحه‌ای برای ادای نذر یا برای ذبیحۀ سلامتی بجهت خداوند حاضر می‌كنی،
9 آنگاه بجهت هدیۀ آردی، سه عشر آرد نرم مخلوط شده با نصف هین روغن با گاو بگذراند.
10 و برای هدیۀ ریختنی نصف هین شراب بگذران تا هدیۀ آتشین خوشبو برای خداوند بشود.
11 « همچنین برای هر گاو و برای هر قوچ و برای هر برۀ نرینه و هر بزغاله كرده شود.
12 برحسب شماره‌ای كه حاضر كنید بدین قسم برای هریك، موافق شمارۀ آنها عمل نمایید.
13 « هر متوطن چون هدیۀ آتشین خوشبو برای خداوند می‌گذراند، این اوامر را به اینطور بجا بیاورد.
14 و اگر غریبی كه در میان شما مأوا گزیند، هركه در قرنهای شما در میان شما باشد، می‌خواهد هدیۀ آتشین خوشبو برای خداوند بگذراند، به نوعی كه شما عمل می‌نمایید، او نیز عمل نماید.
15 برای شما كه اهل جماعت هستید و برای غریبی كه نزد شما مأوا گزیند یك فریضه باشد، فریضۀ ابدی در نسلهای شما؛ مَثَل شما به حضور خداوند مَثَل غریب است.
16 یك قانون و یك حكم برای شما و برای غریبی كه در میان شما مأوا گزیند، خواهد بود.»
17 و خداوند موسی را خطاب كرده، گفت:
18 « بنی‌اسرائیل را خطاب كرده، به ایشان بگو: چون به زمینی كه من شما را در آن درمی‌آورم داخل شوید،
19 و از محصول زمین بخورید، آنگاه هدیۀ افراشتنی برای خداوند بگذرانید.
20 از خمیر اول خود گِرده‌ای بجهت هدیۀ افراشتنی بگذرانید؛ مثل هدیۀ افراشتنی خرمن، همچنان آن را بگذرانید.
21 از خمیر اول خود، هدیۀ افراشتنی در قرنهای خود برای خداوندبگذرانید.
22 « و هرگاه سهواً خطا كرده، جمیع این اوامر را كه خداوند به موسی گفته است، بجا نیاورده باشید،
23 یعنی هرچه خداوند به واسطۀ موسی شما را امر فرمود، از روزی كه خداوند امر فرمود و از آن به بعد در قرنهای شما.
24 پس اگر این كار سهواً و بدون اطلاع جماعت كرده شد، آنگاه تمامی جماعت یك گاو جوان برای قربانی سوختنی و خوشبویی بجهت خداوند با هدیۀ آردی و هدیۀ ریختنی آن، موافق رسم بگذرانند، و یك بز نر بجهت قربانی گناه.
25 و كاهن برای تمامی جماعت بنی‌اسرائیل كفاره نماید، و ایشان آمرزیده خواهندشد، زیراكه آن كار سهواً شده است؛ و ایشان قربانی خود را بجهت هدیۀ آتشین خداوند و قربانی گناه خود را بجهت سهو خویش، به حضور خداوند گذرانیده‌اند.
26 و تمامی جماعت بنی‌اسرائیل و غریبی كه در میان ایشان ساكن باشد، آمرزیده خواهند شد، زیراكه به تمامی جماعت سهواً شده بود.
27 « و اگر یك نفر سهواً خطا كرده باشد، آنگاه بز مادۀ یك ساله برای قربانی گناه بگذراند.
28 و كاهن بجهت آن كسی كه سهو كرده است چونكه خطای او از نادانستگی بود، به حضور خداوند كفاره كند تا بجهت وی كفاره بشود و آمرزیده خواهد شد.
29 بجهت كسی كه سهواً خطا كند، خواه متوطنـی از بنی‌اسرائیل و خواه غریبی كه در میان ایشان ساكن باشـد، یك قانـون خواهد بود.
30 « و اما كسی كه به دست بلند عمل نماید،چه متوطن و چه غریب، او به خداوند كفر كرده باشد. پس آن شخص از میان قوم خود منقطع خواهد شد.
31 چونكه كلام خداوند را حقیر شمرده، حكم او را شكسته است، آن كس البته منقطع شود و گناهش بر وی خواهد بود.»
32 و چون بنی‌اسرائیل در صحرا بودند، كسی را یافتند كه در روز سَبَّت هیزم جمع می‌كرد.
33 و كسانی كه او را یافتند كه هیزم جمع می‌كرد، او را نزد موسی و هارون و تمامی جماعت آوردند.
34 و او را در حبس نگاه داشتند، زیراكه اعلام نشده بود كه با وی چه باید كرد.
35 و خداوند به موسی گفت: « این شخص البته كشته شود، تمامی جماعت او را بیرون از لشكرگاه با سنگها سنگسار كنند.»
36 پس تمامی جماعت او را بیرون از لشكرگاه آورده، او را سنگسار كردند و بمرد، چنانكه خداوند به موسی امر كرده بود.
37 و خداوند موسی را خطاب كرده، گفت:
38 « بنی‌اسرائیل را خطاب كرده، به ایشان بگو كه برای خود بر گوشه‌های رخت خویش در قرنهای خود صیصیت بسازند و رشتۀ لاجوردی بر هر گوشۀ صیصیت بگذارند.
39 و بجهت شما صیصیت خواهد بود تا برآن بنگرید و تمام اوامر خداوند را بیاد آورده، بجا آورید، و در پی دلها و چشمان خود كه شما در پی آنها زنا می‌كنید، منحرف نشوید.
40 تا تمامی اوامر مرا بیاد آورده، بجا آورید، و بجهت خدای خود مقدس باشید.
41 من یهوه خدای شما هستم كه شما را از زمین مصر بیرون آوردم تا خدای شما باشم. من یهوه خدای شما هستم.»
