1 و خداوند موسی را خطاب كرده، گفت:
2 «بنی‌اسرائیل را خطاب كرده، به ایشان بگو: موسمهای خداوند كه آنها را محفلهای مقدس خواهید خواند، اینها موسمهای من می‌باشند.
3 « شش روز كار كرده شود و در روز هفتم سَبَّت آرامی و محفل مقدس باشد. هیچ كار مكنید. آن در همۀ مسكنهای شما سَبَّت برای خداوند است.
4 « اینها موسمهای خداوند و محفلهای مقدس می‌باشد، كه آنها را در وقتهای آنها اعلان باید كرد.
5 در ماه اول، در روز چهاردهم ماه بین‌العصرین، فصح خداوند است.
6 و در روز پانزدهم این ماه عید فطیر برای خداوند است، هفت روز فطیر بخورید.
7 در روز اول محفل مقدس برای شما باشد، هیچ كار از شغل مكنید.
8 هفت روز هدیۀ آتشین برای خداوند بگذرانید، و در روز هفتم، محفل مقدس باشد؛ هیچ كار از شغل مكنید.«
9 و خداوند موسی را خطاب كرده، گفت:
10 «بنی‌اسرائیل را خطاب كرده، به ایشان بگو: چون به زمینی كه من به شما می‌دهم داخل شوید، و محصول آن را درو كنید، آنگاه بافۀ نوبر خود رانزد كاهن بیاورید.
11 و بافه را به حضور خداوند بجنباند تا شما مقبول شوید، در فردای بعد از سَبَّت كاهن آن را بجنباند.
12 و در روزی كه شما بافه را می‌جنبانید، برۀ یك سالۀ بی‌عیب برای قربانی سوختنی به حضور خداوند بگذرانید.
13 و هدیۀ آردی آن دو عشر آرد نرم سرشته شده به روغن خواهد بود، تا هدیۀ آتشین و عطر خوشبو برای خداوند باشد، و هدیۀ ریختنی آن چهار یك هین شراب خواهد بود.
14 و نان و خوشه‌های برشته شده و خوشه‌های تازه مخورید، تا همان روزی كه قربانی خدای خود را بگذرانید. این برای پشتهای شما در همۀ مسكنهای شما فریضه‌ای ابدی خواهد بود.
15 و از فردای آن سَبَّت، از روزی كه بافۀ جنبانیدنی را آورده باشید، برای خود بشمارید تا هفت هفته تمام بشود.
16 تا فردای بعد از سَبَّت هفتم، پنجاه روز بشمارید، و هدیۀ آردی تازه برای خداوند بگذرانید.
17 از مسكنهای خود دو نان جنبانیدنی از دو عشر بیاورید از آرد نرم باشد، و با خمیر مایه پخته شود تا نوبر برای خداوند باشد.
18 و همراه نان، هفت برۀ یك سالۀ بی‌عیب و یك گوساله و دو قوچ، و آنها با هدیۀ آردی و هدیۀ ریختنی آنها قربانی سوختنی برای خداوند خواهدبود، و هدیۀ آتشین و عطر خوشبو برای خداوند .
19 و یك بز نر برای قربانی گناه، و دو برۀ نر یك ساله برای ذبیحۀ سلامتی بگذرانید.
20 و كاهن آنها را با نان نوبر بجهت هدیۀ جنبانیدنی به حضور خداوند با آن دو بره بجنباند، تا برای خداوند بجهت كاهن مقدس باشد.
21 و در همان روز منادی كنید كه برای شما محفل مقدس باشد؛ و هیچ كار از شغل مكنید. در همۀ مسكنهای شما بر پشتهای شما فریضۀ ابدی باشد.
22 و چون محصول زمین خود را درو كنید، گوشه‌های مزرعۀ خود را تماماً درو مكن، و حصاد خود را خوشه‌چینی منما، آنها را برای فقیر و غریب بگذار. من یهوه خدای شما هستم.«
23 و خداوند موسی را خطاب كرده، گفت:
24 «بنی‌اسرائیل را خطاب كرده، بگو: در ماه هفتم در روز اول ماه، آرامی سَبَّت برای شما خواهد بود، یعنی یادگاری نواختن كَرِنّاها و محفل مقدس.
25 هیچ كار از شغل مكنید و هدیۀ آتشین برای خداوند بگذرانید.«
26 و خداوند موسی را خطاب كرده، گفت:
27 «در دهم این ماهِ هفتم، روز كفاره است. این برای شما محفل مقدس باشد. جانهای خود را ذلیل سازید، و هدیۀ آتشین برای خداوند بگذرانید.
28 و در همان روز هیچ كار مكنید، زیراكه روز كفاره است تا برای شما به حضور یهوه خدای شما كفاره بشود.
29 و هر كسی كه در همان روز خود را ذلیل نسازد، از قوم خود منقطع خواهد شد.
30 و هر كسی كه در همان روز هرگونه كاری بكند، آن شخص را از میان قوم او منقطع خواهم ساخت.
31 هیچ كار مكنید. برای پشتهای شما در همۀ مسكنهای شما فریضه‌ای‌ابدی است.
32 این برای شما سَبَّت آرامی خواهدبود، پس جانهای خود را ذلیل سازید، در شام روز نهم، از شام تا شام، سَبَّت خود را نگاه دارید.«
33 و خداوند موسی را خطاب كرده، گفت:
34 «بنی‌اسرائیل را خطاب كرده، بگو: در روز پانزدهم این ماه هفتم، عید خیمه‌ها، هفت روز برای خداوند خواهد بود.
35 در روز اول، محفل مقدس باشد؛ هیچ كار از شغل مكنید.
36 هفت روز هدیۀ آتشین برای خداوند بگذرانید، و در روز هشتم جشن مقدس برای شما باشد، و هدیۀ آتشین برای خداوند بگذرانید. این تكمیل عید است؛ هیچ كار از شغل مكنید.
37 این موسمهای خداوند است كه در آنها محفلهای مقدس را اعلان بكنید تا هدیۀ آتشین برای خداوند بگذرانید، یعنی قربانی سوختنی و هدیۀ آردی و ذبیحه و هدایای ریختنی. مال هر روز را در روزش،
38 سوای سَبَّت‌های خداوند و سوای عطایای خود و سوای جمیع نذرهای خود و سوای همۀ نوافل خود كه برای خداوند می‌دهید.
39 در روز پانزدهم ماه هفتم چون شما محصول زمین را جمع كرده باشید، عید خداوند را هفت روز نگاه دارید، در روز اول، آرامی سَبَّت خواهد بود، و در روز هشتم آرامی سَبَّت.
40 و در روز اول میوۀ درختان نیكو برای خود بگیرید، و شاخه‌های خرما و شاخه‌های درختان پربرگ، و بیدهای نهر، و به حضور یهوه خدای خود هفت روز شادی نمایید.
41 و آن را هر سال هفت روزبرای خداوند عید نگاه دارید، برای پشتهای شما فریضه‌ای ابدی است كه در ماه هفتم آن را عید نگاه دارید.
42 هفت روز در خیمه‌ها ساكن باشید؛ همۀ متوطنان در اسرائیل در خیمه‌ها ساكن شوند.
43 تا طبقات شما بدانند كه من بنی‌اسرائیل را وقتی كه ایشان را از زمین مصر بیرون آوردم در خیمه‌ها ساكن گردانیدم. من یهوه خدای شما هستم. «
44 پس موسی بنی‌اسرائیل را از موسمهای خداوند خبر داد.
